Ang Akong Pamalandong [August 05, 2018] John 6:24-35...

18^th Sunday in Ordinary Time

Juan 6:24-35

Kung atong tanawon ang nagkadaiyang sitwasyon sa kinabuhi sa tawo karon subo kini pamalandungan tungog kay daghan kaayo ang nakasinati sa kalisud ug kagutom ilabi na sa atong kaugalingong nasud.

Ang mga dato misamot pagkadato, ang mga kabus misamot pagkakabus. Kung atong itandi ang duha makalolooy gayud ang mga kabus.

Labi na karon adunay balaod sa atong panggamhanan nga wala masibo sa kinabuhi sa mga kabus. Abi natog mahaw-as na ang atong mga igsoong kabus sa kalisud, misamot naman hinoon.

Ang mga kabus maoy kanunay’ng makasinati sa lawasnong kagutom. Mao ng kinahanglan nga magkugi gayud kini sa pagtrabaho aron makakaon sa matag-adlaw.

Apan, makabus man o madato, ang tawo usahay makasinati gayud og espirituhanong kagutom. Mangandoy kini sa tinuod nga kalipay. Mangita kini sa tinuod nga kahulugan sa kinabuhi.

Daghang mga tawo nga dili magmalipayon bisan anaa na kanila ang bahandi, dungog ug gahum. Daw adunay kulang, daw adunay kahaw-ang, ug daw aduna pay gipangita. Ngano man?

Ang Ebanghelyo nato karon adunay tubag niini: “Ang tawo dili mabuhi sa pan lamang, kondili sa matag pulong nga magagikan sa baba sa Dios. Ug nga motuo kamo sa iyang gipadala”

Ang kalibutanong pan naghulagway kini sa: salapi, butang, tawhanong relasyon, ug uban pa – dili kini igo nga makatagbaw sa tawo.

Sa matag karon ug unya ang tawo aduna gayuy gikinahanglan nga maoy makakumpleto, makapuno ug makatagbaw sa kinatibuk-an sa iyang kahiladman.

Walay lain ang tawo manginahanglan gayud sa Dios tungod kay siya gikan ug alang man sa Dios. Amen…

God is love...

God bless us always...