Ang Akong Pamalandong [July 22, 2018] Mark 6:30-34...

16^th Sunday in Ordinary Time

Marcos 6:30-34

Sa matag-adlaw aduna kitay mga bulohaton. Ang matag-usa kanato adunay trabaho. Motrabaho kitag 8-oras o sobra pa. Ang mga pamilyado, pag-abot sa balay magdigamo pa aron makapanihapon sa saktong oras ug makapahulay dayon.

Adunay ubang mga tawo wala maghatag og bili sa pagpahulay, labi na ang mga batan-on karon, gikan sa eskwelahan maglaroy-laroy pa o mo laag pa ug mag-internet. Basi sa akong nabasa 41% sa population sa Pilipinas mga internet users - kasagaran niini mga batan-on. Ang tawo nga kulang sa pahulay mao ni [irritable, sickly and poor in work]. Gikinahanglan gayud nato ang pagpahulay. We need rest and we need sleep 7 to 9 hours a day.

Nganong importante man ang pagpahulay uban ang kahilom?

Sa atong Ebanghelyo karon, human sa malampuson nga pagsangyaw, ang mga apostoles giingnan ni Jesus: “Mangadto kita sa dapit nga awaaw aron makapahulay kamog diyotay.” Gikan sa ilang ka ‘busy’ sa ilang mga bulohaton gi-awhag sila ni Jesus sa pagpahulay sa awaaw nga dapit aron sila makapamalandong sa ilang pagpangalagad sa Dios.

Isip lawasnon, kinahanglan natong hatagan og panahon nga makapahulay ang atong lawas aron maandam na usab sa sunod nga mga buluhaton. Kon dili kita mohunong sa pagtrabaho o kulang kita sa pahulay, dako ang purohan nga dali ra kita masuko, magkasakit kita, ug maluya - dili na kita makatrabaho og tarong. [Rest day and Vacation].

Dugang pa niana, isip espirituhanon, angay usab natong papahulayon ang atong utok ug kasingkasing aron kini makahunahuna ug makabati sa kabubut-on sa Dios. [Recollection and Retreat].

Diha sa kahilom, pagpamalandong ug sa pag-ampo, atong masinati ang kalinaw ug masabtan nato ang kabubot-on sa Dios alang sa atong kinabuhi. Amen…

God is love...

God bless us always...