Ang Akong Pamalandong [March 11, 2018] Juan 3:14-21...

4^th Sunday of Lent

Juan 3:14-21

UNSA MAY MAGDALA SA TAWO NGADTO SA KALUWASAN?

Naanad kitang maghunahuna nga aron makasulod sa langit kinahanglan maghimo kita’g mga maayong buhat.

Kini ang gitudlo kanato sukad pa sa atong pagkabata. Bisan tuod adunay kamatuoran kining maong pagtulon-an, aduna usab kini kakulangon. Kini makaingon sa pagsabot nga ang kaluwasan usa ka butang nga atong makab-ot tungod sa atong kaugalingong paningkamot.

Ug ang uban pwedeng mahimong mapasigarbohon tungod sa pagbuhat og maayo.

Sa iyang sulat ngadto sa taga-Efeso, si San Pablo nagpahinumdum kanato nga ang kaluwasan usa ka grasya sa Dios. Ang Dios maoy nilihok pag-una, Siya ang nagpadala sa Iyang Bugtong Anak aron pagluwas kanato.

“Kay gihigugma pag-ayo sa Dios ang kalibutan ug tungod niini gihatag niya ang Iyang Bugtong Anak, aron ang tanan nga motuo kaniya dili mamatay, kondili makabaton hinoon sa kinabuhing dayon.”

Susama usab niini ang mensahe ni San Juan, “Dili kay nahigugma ta sa Dios, kondili una Siyang nahigugma kanato. Gipadala Niya ang Iyang Anak nga halad alang sa atong mga sala” (1 Juan 4:10).

Kon ingon niini kadako ang gugma sa Dios kanato, dili ba angay nga magtarong kita sa atong kinabuhi?

Busa, angay kitang magmapasalamaton, dili magmapasigarbohon, sa kaluwasan nga atong naangkon.

Nan, niining panahon sa kwaresma atong sugdan ang pagpuyo sa matarong pinaagi diha sa pagpangumpisal, pagampo, pagsakripisyo, pagsalmot sa mga kalihokan nga espirituhanon ug daghan pay uban. Amen…

God is love...

God bless us always...