Ang Akong Simpling Pamalandong [September 24, 2017]: Matthew 20:1-16
25TH
SUNDAY IN ORDINARY TIME
Ikakawhaag Lima nga
Dominggo
Matthew 20:1-16
Karong panahona, ang labing alaot ug makalolooy nga tawo
mao ang tawong masinahon. Ang masinahon man gud nga tawo dili gayod makatilaw
og tinuoray nga kalipay. Dili usab niya makab-ot
ang kalinaw.
Kon makit-an niya ang laing tawo nga nakatagamtam og
kauswagan o kalamboan sa ilang kinabuhi, magmug-ot siya ug makapangutana sa
iyang kaugalingon: “Nganong siya man, dili man ako?” Kon ang uban
magmalampuson, mosulirap dayon ang iyang mga mata ug mangyam-id sa iyang wa-it
ug dili kini malipay. Ang tanan na lamang nga anaa sa iyang hunahuna inindigay.
Kon siya usab ang molambo, dili gihapon niya matilawan
ang kalinaw kay makita lamang niya ang mga hiyas o mga maayo nga wala pa niya
madawat. Magmug-ot lang gihapon kini ug mangyam-id. Ug makita ug mapunting
lamang niya kon unsay iyang kulang, dili kon unsay anaa na kaniya.
Ngil-ad ug pait kining kinabuhia. Walay bu-ot makig-uban
o makighugoyhugoy sa tawo nga masinahon.
Sa atong Ebanghelyo, nagbagulbol ang mga tawo nga
nagsugod og trabaho sayo sa buntag sa dihang nakit-an nila nga susama ra ang
ilang nadawat nga sweldo o suhol sa mga tawo nga nagsugod sa kilumkilom na.
Sakit ang ilang dughan kay tibuok adlaw
sila nga nagtrabaho ilalom sa makapaig nga adlaw, samtang ang katapusang pundok
sa trabahante usa na lamang ka oras ang haguan. Daw gipahimuslan sila.
Apan wala sila pahimusli. Sumala sa Ebanghelyo, nagsabot
sila sa tag-iya sa parasan nga usa ka denaryo ang ilang dawaton nga suhol alang
sa tibuok adlaw. Mao usab kini ang gisabot sa mga trabahante nga miabot sa alas
nueve sa buntag, sa udtong tutok, ug sa alas tress a hapon.
Sa ato pa, dili kaangayan ang gilalisan kay nadawat man
nila ang gikasabutan.
Laing matang ang gikasumpakian. Kini ang kaaghup ug
kamanggihatagon sa tag-iya sa parasan. “Wala ba diay akoy katungod sa pagbuot
kon unsay akong buhaton sa akong mga kabtangan,” nagkanayon kini.
Mipadayon siya: “O nasina ka ba kay ako maayo?” Tungod
kay nangigi sila sa gasa nga gihatag sa tag-iya, nahikalimtan nila ang gasa nga
nadawat usab nila. Paigo na man unta kadto. Ang nakaapan lang kay ila kining
gitandi sa nadawat sa uban. Nahimo silang isipan.
Ang kasina gihubad sa Griego nga pinulungan og kini
nagpasabot “mata nga daotan.” Ang “mata” simbolo sa panglantaw sa tawo, sa
iyang kinaiya ug tumong sa kinabuhi. Kon
dautan ang mata, hiwi ang padulngan sa tawo. Ang masinahon dautan og mata kay
makita lamang niya ang wala diha kaniya. Dili siya maantigong magpasalamat sa
mga Diosnong gasa.
Maayo ug manggihatagon ang Ginoo. Wala kanatoy takus o
angayan nga modawat sa iyang gasa. Pasalamat ug pagdayeg ang igong tubag sa
iyang kamaayo. Ug pagpaningkamot nga magmatinud-anon kaniya ug magmaalagaron sa
usag-usa. Amen…
God is love...
God bless us...
