Ang Akong Simpling Pamalandong [October 1, 2017] Matthew 21:28-32...
26th Sunday in Ordinary Time
Ikakawhaag-unom
nga Dominggo
Matthew 21:28-32
Lisod ug dili malikayan kining pagtando sa usa ka hangyo, apan dili
diay kini tumanon. Usahay tungod kini sa atong kaikog. Usahay usab tungod kini
sa katapul o, dili kaha, tungod kay nakalimot kita.
Naa poy mga tawo nga gitawag og “sugot apan napungot.” Buhaton lagi
nila apan magmug-ot pod ang nawong. Himuon nalang nila tungod kay nahadlok o
dili na makabalibad. Napugos, mao nga
gakusmod ang dagway.
Sa katapusan, adunay mga tawo usab nga mobalibad sa sinugdanan apan sa
tantong pagmalandong makaaninaw sila nga angay diay nilang himuon ang
gipabuhat. Maayo na lang ang maulahi, kaysa wala.
Ang atong Ebanghelyo karon, naghisgot sa usa ka anak nga mitando nga
wala mobuhat ug ang usa ka anak nga mibalibad apan mibuhat. Gibalibaran sa
unang anak ang iyang amahan, apan, sa katapusan, mituman kini. Hambug nga
mitando ang ikaduhang anak, apan, sa katapusan, wala niya kini buhata.
Atong hinumdoman kanunay nga ang labing mahinungdanon dili mao ang gibuhian
o gisulti nga mga pulong kondili ang pagbuhat mismo. Ang tinuoray nga mosunod
sa kabubut-on sa Dios mao kadtong motuman ug mobuhat niini.
Ang kabubut-on sa Dios adunay duha ka mando: ang paghigugma sa Ginoo ug
sa atong isigkatawo. Kon wala kitay gibuhat alang sa mga kabus, mini o fake ang
atong paghigugma sa Dios.
Kon gihigugma man gani nato ang Dios ipakita gayod nato kini diha sa
mga maayong buhat pinaagi diha sa pagpangalagad sa usag-usa. Amen…
God is love...
God bless us...
